Of the gringo trail.... and happy again

Na Cuzco en Copacabana, waar ik omringd werd door de 20jarige engelsen wiens visie op reizen bestond uit het hoppen van westerse kroeg naar westerse kroeg, waarin gedronken moest worden met zo veel mogelijk westerlingen, was ik een beetje reismoe. Voor iedereen die nog in de illusie verkeerde dat ´backpacken´ een romantisch, avontuurlijk gebeuren was: ik kan u bij deze uit de droom helpen. Het hierboven beschreven type reiziger volgt blind zijn phoney planet en het enige gespreksonderwerp binnen deze groep is dan ook ´oh heb jij die en die tour ook gedaan?´ Bovendien is er een hele industrie rondom dit type reiziger ontstaan, waardoor het meest avontuurlijke aan deze manier van reizen het uitkiezen van je touroperator is.



Nodeloos te zeggen dat ik, avonturier pur sang (ahum), na deze bottleneck van de gringo trail, dan ook erg blij was hier vanaf te komen. Een handjevol busreizen later (waarvan een op het dak van de bus) ben ik nu in Sorata, Bolivia. Dit schattige plaatsje buiten La Paz is een oase van rust omgeven door prachtig berglandschap. Zo kun je hier prachtige tochten maken, te voet of te mountainbike, op een bankje op de plaza een biertje drinken, of een praatje maken met de locals. Zo kreeg ik gisteravond terloops een dochter aangeboden voor een nacht; meneer wilde ook wel kleinkinderen met zulke blonde krullen! En dacht ik eerst nog dat hij een grapje maakte, hij was behoorlijk serieus! Enfin, mooi dus, hier in sorata.
Helaas had ik er geen rekening mee gehouden toen ik op zondag aankwam dat de bank dicht zou zijn tot dinsdagmiddag. Met nog geen 100 bolivianos op zak (zo´n 10 euro) moest ik mij dus tweeeneenhalve dag redden. Gelukkig is Bolivia bij lange na niet duur, maar toch, voor het eerst in tijden zat ik een beetje in de rats. Na net een uur in de rij te hebben gestaan tussen de oude tandeloze indiaantjes die hun pensioen kwamen innen, ben ik nu weer een ´made man´ en zodoende kan ik het internet betalen en jullie op de hoogte brengen van al dit moois.

Come to think of it, ik denk dat ik mijzelf eens ga trakteren op een echt maal en een bierje, dat mag nu wel weer.
Adios!